จิตวิทยาใน Pac-Man – ทำไมเรารู้สึก “หิว” ไปพร้อมกับตัวละคร
จิตวิทยาใน Pac-Man – ทำไมเรารู้สึก “หิว” ไปพร้อมกับตัวละคร 🟡 บทนำ: เกมที่ไม่ต้องพูด แต่เรารู้สึก “หิว” ทันที จิตวิทยาใน Pac-Man เพียงแค่เสียง “วากะ วากะ” ดังขึ้นจากลำโพงอาเขตในปี 1980ผู้เล่นทั่วโลกต่างเข้าใจทันทีว่า “นี่คือเสียงของการกิน” Pac-Man ไม่ได้มีเนื้อเรื่อง ไม่มีบทพูดแต่กลับทำให้ผู้เล่นรู้สึกว่า “ฉันคือเจ้า Pac-Man”รู้สึกหิว รู้สึกเร่งรีบ และรู้สึกดีทุกครั้งที่ได้ “กินจุด” เกมนี้ไม่ได้ทำให้เราอยากเอาชนะระบบแต่มันทำให้เรา “รู้สึกถึงสัญชาตญาณของการเอาชีวิตรอดและการบริโภค” โดยไม่รู้ตัว บทความนี้จะพาคุณสำรวจศาสตร์ทางจิตวิทยาเบื้องหลัง Pac-Manว่าทำไมเกมเรียบง่ายเกมนี้ถึงกระตุ้นความรู้สึกดิบในใจมนุษย์และทำไมทุกครั้งที่เราเล่น เราถึงรู้สึก “หิวขึ้นมาอย่างแปลกประหลาด” 🍽️ บทที่ 1: การออกแบบที่เรียกความรู้สึกจากสัญชาตญาณ จิตวิทยาใน Pac-Man Pac-Man ถูกออกแบบโดย Toru Iwatani